STANDARD RASY

KRAJ POCHODZENIA: Włochy.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 10.12.1996

PRZEZNACZENIE: Pies stróżujący.

KLASYFIKACJA FCI:

Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.

Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty. Nie podlegają próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Jest bezpoś-rednim potomkiem molosów starożytnego Rzymu. W niezbyt odległej przeszłości zachował się jeszcze i powszechnie występował w prowincjach Foggia i Bari. Nazwa rasy pochodzi od łacińskiego "cohors" co oznacza "obrońca, stróż obejścia".

WYGLĄD OGÓLNY: Pies więcej niż średniej wielkości. Silny i mocno zbudowany, ale jednocześnie elegancki. Suchej budowy, o długich mocnych mięśniach.

USPOSOBIENIE: Stróż dobytku, rodziny, stąd wyjątkowo sprawny i kontaktowy (łatwo nawiązujący kontakt z właścicielem). W przeszłości używany przy pasieniu bydła i jako pies myśliwski na grubą zwierzynę.

ISTOTNE PROPORCJE: Długość głowy stanowi 36% wysokości w kłębie. Pies jest nieco dłuższy niż wyższy.


GŁOWA: Duża z cechami typowymi dla molosów. Linie czaszki i kufy nieznacznie zbieżne.

MÓZGOCZASZKA: Szeroka; jej szerokość na wysokości łuków jarzmowych jest równa lub nieco większa niż długość. Czoło wys-klepione, czaszka prawie płaska. Bruzda czołowa zaznaczona.

STOP: Zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Duży i czarny, nozdrza duże, w linii grzbietu nosa, rozwarte.

Kufa: Zauważalnie krótsza niż czaszka (czaszka 62-64%, kufa 36-38% długości głowy, mocna, wybitnie graniasta, z przodu płaska (tępa), o prawie równoległych bokach, których długość jest równa szerokości. Profil nosa prosty.
Wargi: Górne wargi tworzą średniej wielkości fafle, zasłaniając żuchwę, w ten sposób decydują o kształcie kufy widzianej z boku.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Szczęki potężne, wygięte. Niewielki przodozgryz. Zgryz cęgowy dopuszczalny.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, osadzone frontalnie, nieznacznie wyłupiaste.
Powieki przylegające. Oczy jak najciemniejsze, w zależności od umaszczenia.

Wyraz czujny i przenikliwy.
Uszy: Trójkątne, wiszące, o szerokiej nasadzie, osadzone nad łukami jarzmowymi. Prawie zawsze cięte, wtedy w kształcie trójkąta równobocznego.

SZYJA: Mocna, umięśniona, długości równej długości głowy.

TUŁÓW: Jest nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Mocnej budowy, ale nie przysadzisty.
Kłąb: Zaznaczony, wzniesiony ponad poziomem zadu.
Grzbiet: Prosty, bardzo umięśniony i dobrze związany.
Lędźwie: Krótkie i masywne.
Zad: Długi, szeroki, nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa: Dobrze rozbudowana we wszystkich trzech wymiarach, sięgająca do łokci.

OGON: Dość wysoko osadzony; o grubej nasadzie. Skracany na czwartym kręgu. W akcji noszony wysoko, lecz nigdy pionowo ani zakręcony nad grzbietem.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Barki: Łopatki długie, skośnie ustawione, bardzo muskularne.
Ramiona: Mocne.
Przedramię: Proste, bardzo mocne.
Nadgarstki: Elastyczne.
Łapy: Kocie.

KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie, szerokie, plastycznie umięśnione.
Podudzie: Wąskie i mocne.
Staw skokowy: Umiarkowanie ukątowany.
Śródstopie: Grube i wąsko ustawione.
Łapy: Nieco mniej zwarte niż przednie.

SKÓRA: Dość gruba, stosunkowo przylegająca.

SZATA:
WŁOS: Krótki (lecz nie gładki), błyszczący, bardzo gruby z niewielką ilością podszerstka.
UMASZCZENIE: Czarne, grafitowe, łupkowe, jasnopłowe (żółtawe), czerwień jelenia, pręgowane; u psów płowych występuje czarna maska.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy: od 62 do 68 cm,
Suki: od 58 do 64 cm.
2 cm tolerancji we wzroście w obie strony.
Waga: Psy: od 42 do 50 kg,
Suki: od 38 do 45 kg.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

CIĘŻKIE WADY:
- Wyraźnie równoległe lub wyraźnie zbieżne linie kufy i czaszki; zbieżna kufa
- Zbyt silny przodozgryz, zgryz nożycowy.
- Niedopigmentowany nos.
- Ogon zakręcony lub noszony pionowo.
- Wysokość powyżej lub poniżej dopuszczalnej.
- Nieprzerwany inochód.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Rozbieżne linie kufy i czaszki.
- Tyłozgryz.
- Wklęsły grzbiet nosa, garbonos.
- Całkowite odpigmentowanie nosa.
- Niedopigmentowanie powieki, zbieżny i rozbieżny zez.
- Brak ogona, skrócony ogon (zarówno naturalny jak i kopiowany).
- Włos półdługi, gładki, postrzępiony.
- Inne umaszczenia niż podane we wzorcu; zbyt duże białe plamy.


UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.